بررسی عملکرد حالت ماندگار و قابلیتهای بازیابنده های دینامیکی ولتاژ بین خطی (idvr)

dvr یا بازیابنده ی دینامیکی ولتاژ، یکی از ادوات custom power است که برای مقابله با کمبودها و یا بیشبودهای کوتاه مدت ولتاژ در محل بارهای حساس به کار می رود. در صورت استفاده از dvr برای جبران کمبودهای ولتاژ نسبتاً شدید و با مدت زمان تداوم زیاد، استفاده از منابع ذخیره کننده ی انرژی برای تأمین توان اکتیو مورد نیاز برای عملکرد dvr غیر قابل اجتناب بوده و منجر به افزایش هزینه ی آن می شود. در مواردی که بارها یا مناطق حساس صنعتی از طریق فیدرهای مستقل تغذیه می گردند ممکن است تصمیم به نصب dvr بر روی هر یک از فیدرها گرفته شود. در چنین مواردی می توان از ساختاری به نام idvr یا بازیابنده دینامیکی ولتاژ بین خطی استفاده کرد که در آن، dvr های واقع در فیدرهای مجزا از طریق لینک dc به هم متصل می شوند. با استفاده از این ساختار، توان اکتیو مورد نیاز برای جبران کمبود ولتاژ در فیدر معیوب از طریق فیدر سالم تأمین می شود و لذا بدون نیاز به منابع ذخیره کننده ی انرژی و صرفه جویی در هزینه آنها، می توان قابلیت جبران توسط dvr را به دامنه ی وسیعتری از کمبود های ولتاژ تعمیم داد. در این تحقیق با استفاده از روابط حاکم بر حالت ماندگار dvr، حالت ماندگار idvr به طور کامل برای حالتهای مختلف بار فیدرها و نیز انواع کمبودهای ولتاژ متعادل و نا متعادل بررسی شده و مقایسه ای بین قابلیتهای ساختار idvr و ساختار متشکل از dvr های مجزا صورت می گیرد. علاوه بر این، امکان استفاده از راهبردهای متعارف موجود در dvr برای طراحی و عملکرد idvr بررسی شده و معایب هر یک بیان می گردد. سپس با در نظر گرفتن قیود حاکم بر ساختار idvr، یک راهبرد مناسب برای طراحی ساختار idvr ارایه می شود به گونه ای که مجموع مقادیر نامی dvr ها، مینیمم گردد.